آبیاری فرایند رساندن مقادیر کنترل شده آب به گیاهان و درختان در فواصل زمانی مورد نیاز است. آبیاری به رشد محصولات کشاورزی، حفظ مناظر و احیای پوشش گیاهی در مناطق خشک و در دورههایی با بارندگی کمتر از میزان متوسط سالیانه کمک میکند. آبیاری همچنین در تولید محصولات زراعی کاربردهای دیگری نیز دارد از جمله: محافظت از یخبندان،[۱] سرکوب رشد علفهای هرز در مزارع غلات[۲] و جلوگیری از تحکیم خاک.[۳] در مقابل، نوعی از کشاورزی که فقط به بارندگی مستقیم متکی است به عنوان کشاورزی دیم شناخته میشود.
از سیستمهای آبیاری همچنین برای خنک سازی دامها، مهار گرد و غبار، دفع فاضلاب و استخراج معادن نیز استفاده میشود. آبیاری اغلب همراه با زهکشی، یعنی حذف آبهای سطحی و زیر سطحی از یک منطقه مشخص، مورد مطالعه قرار میگیرد.
انواع آبیاری از جمله آبیاری سطحی و آبیاری زیر سطحی یکی از ویژگیهای اصلی کشاورزی برای بیش از ۵۰۰۰ سال بودهاست و محصول بسیاری از فرهنگها است. از گذشته، آبیاری پایه و اساس اقتصاد و جوامع در سراسر جهان، از آسیا تا جنوب غربی ایالات متحده بودهاست.